Wieś Mrówki ma 40 mieszkańców, z czego 47,5% stanowią kobiety, a 52,5% mężczyźni. W latach 1998-2021 liczba mieszkańców wzrosła o 21,2%. Współczynnik feminizacji we wsi wynosi 90 i jest znacznie mniejszy od współczynnika feminizacji dla województwa podlaskiego oraz znacznie mniejszy od współczynnika dla całej Polski.
Czy muchy mogą osiągać duże rozmiary? Który gatunek jest największy na świecie, a który w Polsce? Na świecie żyją muchy o imponujących rozmiarach. Najwięcej dużych much zalicza się do rodziny Mydidae, która liczy sobie 461 gatunków. Rodzina ta ma swoich przedstawicieli na całym świecie (poza Antarktydą). Większość z tych much preferuje suche środowisko. Osiągają rozmiary kilku centymetrów. Rekordzistą jest gatunek Gauromydas heros, który osiąga długość ciała ponad 6 cm! Mucha taka na dłoni człowieka zajmuje połowę jej długości. Gatunek ten nie jest groźny dla człowieka. Rozwija się w gniazdach mrówek. Występuje w lasach deszczowych Ameryki Południowej. Jak wygląda? Ma ciemne ubarwienie z jaskrawymi, pomarańczowymi buławkami i pomarańczowe skrzydła. Gauromydas herosGauromydas heros To gatunek muchówki z rodziny Mydidae i podrodziny Mydinae. Jest największą muchą świata. Jaka mucha jest największa w Polsce? W Polsce największym gatunkiem muchówki jest koziułka wielka (Tipula vittata) i choć nie przypomina muchy (przypomina bardziej ogromnego komara), należy do tego właśnie rzędu. Ma długie i cienkie, delikatne odnóża i czułki. Ubarwienie brązowoszare. Długość ciała tej muchówki wynosi do 6 cm. Ma więc niewiele mniejsze rozmiary od światowego rekordzisty. Zasiedla wilgotne łąki, zwykle w pobliżu strumieni. Larwa rozwija się w płytkich wodach, zwykle płynących. Koziułka wielkaTipula maxima To gatunek muchówki z rodziny koziułkowatych, największa krajowa komarnica. Ostatnio opublikowane w PytajnikuIle śpią ssaki?Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?Najmniejszy ssakJakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?Największy ssakKtóry z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?Zobacz więcejPrzeglądaj wszystkie artykuły dotyczące ciekawostek ze świata teżOwadyZnamy 32 współcześnie żyjących rzędów owadów, 25 występuje w Polsce. Liczba gatunków na świecie jest szacowana na 1 000 000. W Polsce - około 30 000 gatunków. Znajdziesz tutaj wiele informacji o owadach, ich systematyce, cechach charakterystycznych, sposobach zachowań, anatomii oraz biologii życia.© 2022-01-08, ART-4322 Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu. © ® Media Nauka 2008-2022 r. Drogi Internauto! Aby móc dostarczać coraz lepsze materiały i usługi potrzebujemy Twojej zgody na zapisywanie w pamięci Twojego urządzenia plików cookies oraz na dopasowanie treści marketingowych do Twojego zachowania. Dzięki temu możemy utrzymywać nasze cookies w celach funkcjonalnych oraz w celu tworzenia anonimowych statystyk. Ddbamy o Twoją udzielić nam zgody na profilowanie i remarketing musisz mieć ukończone 16 lat. Brak zgody nie ograniczy w żaden sposób treści naszego serwisu. Udzieloną nam zgodę w każdej chwili możesz wycofać w Polityce prywatności lub przez wyczyszczenie historii zgody oznacza wyłączenie profilowania, remarketingu i dostosowywania treści. Reklamy nadal będą się wyświetlać ale w sposób przypadkowy. Nadal będziemy używać zanonimizowanych danych do tworzenia statystyk serwisu. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na takie użycie się z naszą Polityką ZGODY ZGODA
Bączek amerykański ( Ixobrychus exilis) - to najmniejszy ptak brodzący świata i najmniejsza czapla. Ptak ten występuje w obu Amerykach od południowej Kanady po Argentynę. Długość ciała wynosi 28-36 cm. Gołąbek diamentowy ( Geopelia cuneata) - to jeden z najmniejszych gołębi świata, występujący w Polsce, ale nie zaliczany do Mrówki złodziejki. Dlaczego się tak nazywają? Dowiecie się tego, czytając ten artykuł na tematy tych jakże ciekawych i prowadzący niecodzienny tryb życia mrówek. Krótka charakterystyka Pochodzenie Solenopsis fugax w naturze występują na terenie niemal całej Europy. Zamieszkują też małe części Afryki oraz Azji. Największe ich skupisko jest jednak w zachodniej Europie. Rozmiar Złodziejki są stosunkowo małymi mrówkami, wielkością nie grzeszą. Są to najmniejsze mrówki występujące w Polsce. Królowa: 5,5 – 7 mm, Żywienie Myślę, że nikt się nie zdziwi, jeżeli dowie się, że mrówki te karmimy miodem i owadami. Owady są źródłem białka, niezbędnym do prawidłowego rozwoju kolonii. Jeżeli chodzi o miodek, to ważne, aby był naturalny. Karmimy małymi porcjami miodu, gdyż złodziejki często się w nim topią. Dietę urozmaicać możemy: mięsem, żółtkiem, ryżem czy owocami. Forma koloni W kwestii ilości królowych, to Solenopsis fugax tworzą kolonie poliginiczne, oznacza to, że w kolonii najczęściej znajduje się więcej niż jedna królowa. Kolonie, z więcej niż jedną królową, najczęściej tworzone są przez pleometrozje – wspólne zakładanie gniazda przez kilka królowych. Osiągają liczebność do 100 tysięcy robotnic. Podział na kasty Jeżeli chodzi o podział na kasty u fugaxów, to przy małej liczebności kolonii jest on niezauważalny. Gdy kolonia jest już pokaźniejsza (większa), to wyróżnia się podkaste major. Hibernacja Złodziejki, tak jak wszystkie polskie mrówki potrzebują zimowania. Jako iż żyją, na terenie naszego kraju zimujemy je tak samo, jak wszystkie inne rodzime gatunki. Zimowanie powinno przebiegać w temperaturze 3-7°C i trwać 2,5-3 miesiące. Ogrzewanie Optymalna temperatura hodowlana to 20-24°C. Dogrzewanie nie jest konieczne, jednak może przyśpieszyć rozwój kolonii. Gniazdo W naturze, mrówki te gniazdują w ziemi, najczęściej pod kamieniami. Swoje gniazda często zakładają tuż obok gniazd innych gatunków. Podkradają wtedy swoim sąsiadom zapasy oraz potomstwo. Skubańce potrafią się ustawić :). Dlatego nazywane są złodziejkami. Fugaxy są gatunkiem bardzo małym. Potrafią przecisnąć się przez naprawdę małą szczelinę. Zatem gniazdo dla tego gatunku musi być szczelne. Najlepsze gniazda będą z akrylu lub 3d (dostępne na naszej stronie). Gniazdo musi być dostosowane do rozmiaru kolonii. Nie może być za duże. Do gniazda należy podpiąć arenę z dobrą wentylacją. Uwagi od autora -Gdy złapiemy rójkową królową, należy przezimować ją około 4 tygodnie. Przyspieszy to rozwój kolonii, gdyż w naturze, królowa zaraz po założeniu gniazda przechodzi hibernację. -Złodziejki roją się późnym latem. -Solenopsis fugax są jednym z nielicznych polskich mrówek, u których widoczny jest podział na kasty. -Mrówki te posiadają żądło, ale ze względu na ich rozmiar nie mogą zrobić człowiekowi krzywdy. -Bardzo ciężko znaleźć te mrówki w naturze, gdyż bardzo rzadko wychodzą na powierzchnię. Jeżeli będziecie hodować te mrówki według instrukcji w tym artykule, po jakimś czasie, będziecie mogli cieszyć się pokaźną kolonią tego gatunku :). Pan Kamil Stajniak użyczył nam swoich fotek na potrzeby tej pracy. Więcej zdjęć w tym klimacie znajdziecie oczywiście na jego stronie, którą gorąco polecam – Podobne wpisy z tej kategoriiFormica sanguinea – Szybkie i wściekłeCamponotus lateralis – Złodziejki V2?!Solenopsis invicta – Hodowla mrówek ognistychFormica fusca – pierwomrówka łagodnaCamponotus ligniperda – Gmachówka drzewotocznaPheidole spp. – maluchy z charakterem
Pochodzenie. Występują na bardzo rozległym obszarze obejmującym Całą Europę, Azję, Amerykę Północną i Amerykę Środkową. W naszym kraju występuje około 15 gatunków z rodzaju Myrmica. Bardzo trudno je rozróżnić. Jest to możliwe tylko z mikroskopem i dokładnym kluczem do rozróżniania gatunków.

Mrówkowate – Mrówki Mrówki są wyjątkowo liczną grupą owadów. Występują na niemal całym świecie. W Polsce żyje około 100 gatunków mrówek. Spośród wielu gatunków mrówek występujących w Polsce szczególnie dużym problemem są mające bardzo niewielkie rozmiary mrówki faraona, które będą głównymi bohaterami naszego artykułu. Napiszemy w nim czym są mrówki faraona, skąd się wzięły mrówki faraona, kiedy mrówki faraona pojawiły się w Polsce, jak wyglądają mrówki faraona, jak wygląda mrówka faraona, jak wygląda faraonka, jak wyglądają faraonki, gdzie są gniazda mrówek faraona, gdzie mrówki faraona zakładają gniazda, jak zwalczyć mrówki faraona, jak wytępić mrówki faraona, jak zniszczyć mrówki faraona, jak się pozbyć mrówek faraona, jak się pozbyć faraonek, jak zwalczyć faraonki i jak wytępić faraonki. Napiszemy również o innych gatunkach mrówek powodujących straty dla człowieka. Na koniec artykułu opiszemy domowe sposoby na mrówki i profesjonalne sposoby na mrówki. Społeczeństwa mrówek Mrówki żyją w wysoce zorganizowanych społecznościach podzielonych na kasty różniące się pod względem morfologii i rodzaju zadań realizowanych przez ich przedstawicieli. Rozmnażaniem i zakładaniem nowych gniazd zajmują się nieliczne królowe. Najliczniejsze i najczęściej widywane przez ludzi są robotnice do obowiązków których należy między innymi zdobywanie pokarmu oraz opieka nad królową i larwami. Czym są mrówki faraona Mrówki faraona (Monomorium pharaonis) znane również jako faraonki to synantropijny i kosmopolityczny gatunek mrówek zaliczany do rodziny Myrmicinae. Masz problem z mrówkami? Jesteśmy specjalistami w zwalczaniu mrówek. Masz pytania? Zadzwoń tel. +48 505 177 654 lub napisz na biuro@ Skąd pochodzą mrówki faraona ? Niestety nie wiadomo z całkowitą pewnością skąd pochodzą mrówki faraona. Różne źródła podają, że pochodzą one z Indonezji, Zachodniej Afryki lub Ameryki Południowej niemniej za najbardziej prawdopodobną ojczyznę mrówek uważane są Indie. Prawdopodobnie z Indii mrówki faraona trafiły do Afryki Zachodniej na pokładzie okrętu. Pierwsze pojawienie się mrówek faraona w Europie zawdzięczamy Francuzom, który przywieźli je ze sobą podczas powrotu z Egiptu po kampanii wojennej w 1798 roku. Prawdopodobnie od tego czasu mrówki faraona wielokrotnie były ponownie przywożone do Europy z krajów bliskiego wschodu przez wracających stamtąd podróżnych. Mrówki faraona w Polsce Na terenie Polski mrówki faraona pojawiły się w XIX wieku, ale podejrzewa się, że populacje faraonek, które występowały w tym czasie w Polsce mogły nie przetrwać do dzisiaj. Mrówki faraona ponownie pojawiły się na terenie Polski w latach pięćdziesiątych XX wieku. Podejrzewa się, że mogły one przybyć w bagażach Polaków przyjeżdżających z zagranicy lub w paczkach albo towarach przywiezionych do Polski statkami w tym okresie. Jak wyglądają mrówki faraona ? Mrówki faraona mają stosunkowo niewielkie rozmiary. Są brązowo- rude lub żółtawo rude. Oczy mrówek faraona są dość małe. Mają one sześć lub osiem przyoczek. Stylik dwuczłonowy. Czułki faraonek składają się z dwunastu elementów. Trzy ostatnie spośród nich są zgrubione i układają się w buławkę. Królowe mrówek faraona mają do 4 milimetrów długości. Są one nieznacznie ciemniejsze od robotnic. Samce mrówek faraona osiągają 2 milimetry długości. Są czarne i mają żółtawe czułki i odnóża. Robotnice mrówek faraona mają do 2,5 milimetrów długości. Podobieństwo mrówek faraona do mrówek złodziejek Pod względem wyglądu mrówki faraona przypominają mrówki złodziejki (Solenopsis fugax). Gatunki te można odróżnić od siebie po budowie czułek. Czułki mrówek złodziejek składają się z dziesięciu segmentów podczas gdy czułki mrówek faraona jak już wspominaliśmy składają się z dwunastu segmentów. Rozmnażanie się i rozwój mrówek faraona Rozwój robotnicy mrówek faraona od stadium jaja do stadium dorosłej mrówki trwa około 38 dni. Charakterystyczną cechą mrówek faraona jest duża ilość królowych. W pojedynczej kolonii mogą być ich nawet dwa tysiące podczas gdy u wielu gatunków mrówek w pojedynczej kolonii jest tylko jedna królowa. Kolonie mrówek faraona mogą składać się z wielu gniazd. Rójka mrówek faraona odbywa się wewnątrz gniazd. Mrówki faraona szybko się rozmnażają. Pojedyncze gniazdo mrówek faraona w ciągu trzech lat może opanować kilkunastopiętrowy blok. Mrówki faraona w domu? – Gdzie mrówki faraon zakładają gniazda. Istnieje kilka warunków, które powinno spełniać miejsce, które będzie idealne dla założenia gniazda przez mrówki faraona. Po pierwsze powinna w nim panować odpowiednia temperatura i wilgotność. Idealna wilgotność dla założenia gniazd przez mrówki faraona to 80 %, a temperatura to od 25 do 30 stopni Celsjusza. Powinno ono znajdować się również w niewielkiej odległości od miejsc stanowiących źródła pożywienia i wilgoci niezbędnych dla faraonek czyli od kuchni lub łazienek. Mrówki faraona nie oddalają się od swojego gniazda na odległość większą od kilku metrów. Mrówki faraona przybyły do Polski z cieplejszych niż Polska rejonów świata. W związku z tym mrówki faraona są wysoko wrażliwe na działanie niskich temperatur dlatego wybierają na swoje gniazda miejsca w których jest ciepło na przykład nasze mieszkania. Z gniazd robotnice wyruszają na poszukiwania pokarmu w trakcie których to poszukiwań najczęściej dochodzi do zauważenia przez nas tych owadów. Gniazda mrówek faraona najczęściej znajdują się w miejscach trudno dostępnych dla człowieka takich jak na przykład piwnice lub przestrzenie znajdujące się pomiędzy ścianami. Niewielkie rozmiary mrówek faraona umożliwiają im łatwe przedostawanie się przez najmniejsze nawet szczeliny. Gniazda mrówek faraona często możemy znaleźć w mieszkaniach znajdujących się w blokach, które powstały w technologii wielkiej płyty. Tego typu budowle stanowią idealne środowisko dla mrówek faraona. Mrówki faraona po pojawieniu się w Polsce w latach pięćdziesiątych masowo przeprowadzały się do bloków wykonanych w tej technologii. Często były one niestarannie wykończone w związku z czym było w nich wiele szczelin umożliwiających mrówkom faraona przechodzenie do kolejnych mieszkań. Skąd pochodzi nazwa mrówek faraona Swoją nazwę podobnie jak jest to w przypadku wielu powszechnie występujących gatunków owadów mrówki faraona zawdzięczają Linneuszowi. Nazwał on je tak ponieważ przybyły one do Europy z Egiptu którego władców w przeszłości nazywano faraonami. Co jedzą mrówki faraona ? Mrówki faraona lubią zwłaszcza pokarmy charakteryzujące się dużą zawartością białka. Niewielkie rozmiary mrówek faraona sprawiają, że pożywić się mogą one nawet bardzo niewielkimi, niezauważalnymi przez ludzi drobinami pożywienia. W przypadku znalezienia pokarm przez pojedynczą mrówkę natychmiast oznacza ona prowadzącą do niego drogę za pomocą feromonów co prowadzi do szybkiego pojawienia się w danym miejscu dużych ilości mrówek faraona. Mrówki faraona często atakują inne gatunki owadów. Ich ofiarami padają zwłaszcza jaja i larwy. Dorosłe osobniki atakowane są tylko w przypadku osobników zbyt słabych aby się bronić. Mrówki faraona zjadają też zwłoki owadów martwych. Mrówki faraona szkodliwość Mrówki faraona powodują liczne straty. Niszczą żywność i przenoszą chorobotwórcze bakterie oraz inne mikroorganizmy. Ukłucia mrówek faraona prowadzą do powstawania zakażeń i alergii. Ścieżki feromonowe mrówek faraona Mrówki faraona podobnie jak jest to w przypadku innych gatunków mrówek często poruszają się gęsiego czyli jedna za drugą. W zasadzie równie dobrze moglibyśmy powiedzieć, że to gęsi poruszają się mrówczego, gdyby nie to, że postanowiliśmy nazywać poruszanie się jeden za drugim poruszaniem gęsiego, a nie mrówczego. Trasa którą wędrują mrówki faraona wyznaczana jest przez feromony zostawiane przez robotnice, które wracają do gniazd ze znalezionym pokarmem. Po wyczerpaniu się źródła pokarmu dochodzi do zaniknięcia ścieżki feromonowej w związku z czym mrówki przestają wędrować daną trasą. Zwalczanie mrówek faraona – jak wytępić Wielość królowych i ich szybki rozród czynią niemożliwym wyeliminowanie mrówek faraon poprzez zabijanie pojedynczych osobników tych owadów. W celu zwalczenia mrówek faraona konieczne jest przeprowadzenie zwalczania chemicznego za pomocą specjalistycznych środków przeznaczonych do zwalczania mrówek faraona. W tym celu najlepiej skorzystać z usług specjalistycznej firmy DDD oferującej zwalczanie mrówek faraona. Jeśli w danym bloku mrówki faraona znajdują się w wielu mieszkaniach zwalczanie mrówek faraona najlepiej przeprowadzić jednocześnie we wszystkich mieszkaniach w których wykryto ich obecność, a nawet we wszystkich mieszkaniach znajdujących się w danym bloku. Masz problem z mrówkami w domu? Skontaktuj się z nami tel. +48 505 177 654 lub napisz na biuro@ Wytrzymałość mrówek faraona na zwalczanie Jeśli w danym gnieździe mrówek faraona zginą wszystkie królowe robotnice zaczynają pielęgnować robotnice w ten sposób aby wyrosły na nowe królowe. Z jaj, które nie zostały zapłodnione rozwijają się samce. Oznacza to, że rozwój nowego gniazda może teoretycznie rozpocząć się od jednej robotnicy opiekującej się pojedynczym jajeczkiem. Z tego powodu zwalczanie mrówek faraona może być bardzo trudne jeśli przeprowadzane jest ono przez niefachowców, a zwalczanie mrówek faraona powinno być przeprowadzane przez specjalistów w zwalczaniu mrówek faraona. Inne gatunki mrówek w domach lub mieszkaniach Oprócz mrówek faraona w domach lub mieszkania może pojawiać się również wiele innych gatunków mrówek na przykład: gmachówki, hurtnice, mrówki darniowe rudnice. Wymienione gatunki mrówek w przeciwieństwie do mrówek faraona zakładają swoje gniazda poza domami lub mieszkaniami, a wewnątrz nich pojawiają się jedynie w celu poszukiwania pożywienia. Ulubionym pożywieniem mrówek są różnego rodzaju słodycze. Najczęściej pojawiają się one na parterach budynków. Jeśli w danym domu lub mieszkaniu ilość odpowiedniego dla mrówek pożywienia jest duża mogą one pojawić się w nim w dużych ilościach. Pojawieniu się dużych ilości mrówek sprzyja zwłaszcza rozsypany cukier oraz duże ilości słodkiej, niezabezpieczonej żywności. Jak wspominaliśmy gniazda mrówek zwykle znajdują się na zewnątrz budynków. Oznacza to, że przedostać mogą się one do ich wnętrz jedynie poprzez szczeliny. W związku z tym aby pozbyć się mrówek z mieszkania powinniśmy pozatykać wszystkie znajdujące się w nim szczeliny na przykład poprzez pozaklejanie ich za pomocą gipsu. Domowe sposoby odstraszania mrówek Opracowano szereg humanitarnych domowych metod odstraszania mówek. Domowe metody odstraszania mrówek polegają głównie na rozkładaniu barier z wydzielających odstraszający mrówki zapach substancji lub przedmiotów. Najczęściej stosowanymi w tym celu substancjami lub przedmiotami są: fusy od kawy prawdziwej lub zbożowej, niedopałki papierosów nasączone spirytusem kamforowym, terpentyną lub naftą, zielone liście pomidorów, gałązki lawendy lub bazylii, spleśniałe cytryny proszek do pieczenia, cynamon, sól, pieprz, wazelina, sok z cytryny, olejki lub liście mięty, kreda, ocet, soda oczyszczona zmieszana z cukrem pudrem, wazelina, wrotycz, majeranek, siekana pietruszka, pieprz ziołowy, terpentyna, węgiel drzewny lub roztwór płynu do naczyń z wodą. Metody te cechują się pewną skutecznością w stosunku do wymienionych mrówek, ale nie odstraszą mrówek faraona, które nie wyniosą się z naszego mieszkania bo na zewnątrz jest dla nich za zimno. Nie są to w związku z tym dobre metody na odstraszanie mrówek faraona. Straty powodowane przez mrówki na terenie ogrodów Mrówki obok szkód wyrządzanych w domach wyrządzają również liczne szkody na terenie ogrodów. Uszkadzają drewniane elementy budynków poprzez budowanie gniazd w ich wnętrzach, zanieczyszczają żywność, przesuszają ziemię poprzez drążenie w niej korytarzy i budowanie gniazd, odkrywają kłącza i bulwy roślin. Ponieważ mrówki opiekują się mszycami powodują osłabienie zasiedlonych przez mszyce roślin. Podczas poszukiwań nektaru niszczą kwiaty i pąki. Poprzez budowanie gniazd w drewnie powodują uszkadzanie drzew. Podczas suszy mrówki ogryzają pędy wierzchołkowe roślin. Profesjonalne zwalczanie mrówek! Skontaktuj się z nami tel. +48 505 177 654 lub napisz na biuro@

wydajne opakowanie - wystarcza nawet na 210 m³ docierając w najmniejsze zakamarki. polecana do zwalczania pluskwy domowej i innych owadów domowych. stosowana przez profesjonalistów w branży DDD . super szybkie działanie - produkt zwalcza owady latające (po 45 min. od zastosowania) i biegające (po 2 godz. od zastosowania).
Mrówki zazwyczaj są bardzo małymi owadami. Istnieje jednak grupa mrówek, której przedstawiciele mają całkiem spore, przynajmniej jak na owady rozmiary. Grupą tą są gmachówki, czyli przedstawiciele rodzaju Camponotus. U gmachówek zamiast jednej kasty robotnic istnieją trzy kasty wypełniające ich zadania. Kasty te to żołnierze, zbieraczki i piastunki, co razem z królową i samcami daje łącznie pięć kast. Podział kasty robotnic na kolejne kasty nazywamy polimorfizmem. Rodzaj Camponotus zaliczany jest do podrodziny Formicinae. W naszym artykule zapoznacie się z podstawowymi informacjami dotyczące gmachówek takich jak gmachówka drzewotoczna, gmachówka cieśla, gmachówka pniowa i gmachówka smolista. Napiszemy też jak pozbyć się mrówek z domu, jak wyeliminować mrówki z domu, jak wytępić mrówki w domu, co zrobić aby nie mieć mrówek w domu i jak zniszczyć mrówki w domu. Obok gmachówek uwzględnimy tu również sprawiające szczególnie duże problemy mrówki faraona. Dowiecie się zatem jak się pozbyć mrówek faraona z domu, co zrobić żeby nie mieć mrówek faraona w domu, jakie są sposoby na mrówki faraona i jakie są metody a mrówki faraona. Formicinae Formicinae są obejmującą ponad 4000 gatunków podrodziną mrówek. Podrodzina ta dzieli się na 11 plemion. Charakterystycznymi cechami mrówek zaliczanych do tej rodziny są szeroki nadustek, a także rowki czułkowe położone daleko od przedniej krawędzi i pochylone w kierunku linii środkowej. Zazwyczaj za równo przyoczka jak i oczy przedstawicieli tej rodziny są dobrze rozwinięte. Panewki bioder zamknięte są pod wąską beleczką oskórkową. Pomostek składa się z pojedynczego segmentu w którym sternum oraz tergum zlewają się ze sobą. Przedstawiciele tej rodziny nie posiadają żądła lub jest ono szczątkowe, a w związku z tym niefunkcjonalne. U przedstawicieli tej grupy u których jądro jest obecne lancety nie są połączone stawowo. Mające duże rozmiary zbiornik na jad wyspecjalizowany jest w produkowaniu kwasu mrówkowego. Ujście wspomnianego zbiornika zazwyczaj otoczone jest wieńcem złożonym ze szczecinek. Czasami zdarza się, że ujście to znajduje się pod pygidium. U mrówek tych zaobserwować można wiele cech prymitywnych na przykład przyoczka u robotnic lub kokony dookoła larw. Większość przedstawicieli tej rodziny buduje gniazda pod ziemią, ale istnieją także gatunki, które zamieszkują na drzewach. Gmachówka drzewotoczna Największą gmachówką występującą w Polsce, a jednocześnie największą występującą w Polsce mrówką w ogóle jest gmachówka drzewotoczna (Camponotus ligniperda). Występowanie gmachówki drzewotocznej Gmachówka drzewotoczna występuje na terenie lasów, a także na terenach otwartych, które porośnięte są krzewami. Poza Europą gmachówka drzewotoczna występuje także na terenie Bliskiego Wschodu. Gmachówki drzewotoczne budują gniazda wewnątrz próchniejących pni drzew, oraz wewnątrz dużych drzew w tym zwłaszcza w ich podziemnych częściach. Podział społeczeństw gmachówki drzewotocznej na kasty Społeczeństwa gmachówek drzewotocznych podobnie jak społeczeństwa innych gatunków mrówek dzielą się na kasty. Największe podobnie jak jest to w przypadku innych gatunków mrówek są mające około 18 milimetrów długości królowe. Zazwyczaj w gnieździe jest jedynie jedna królowa. Wbrew temu, co może się wydawać laikom nie jest to standardem w przypadku mrówek. Na przykład u mrówek faraona znanych też jako faraonki królowe są bardzo liczne, a w jednej kolonii może ich być nawet 2000. Głowa królowych jest całkowicie czarna. Pierwsze dwa, a czasami nawet cztery z segmentów odwłoka mają kolor czerwono-pomarańczowy. Boki ciała, oraz nogi zazwyczaj są czerwonobrązowe lub czerwone. Błyszczące ciała gmachówek drzewotocznych pokryte są nielicznymi włoskami. Samce gmachówek drzewotocznych mają 12 milimetrów długości. Ciała robotnic są dwubarwne. Tułów jest brązowy lub czerwony. Pierwsze z dwóch segmentów odwłoka są czerwonawe. Głowa, oraz pozostałe segmenty odwłoka są czarne. Przedstawiciele kasty żołnierzy osiągają do 17 milimetrów długości. Ich charakterystyczną cechą są silne żuwaczki. Nieco mniejsze, bo mające od 11 do 13 milimetrów długości zbieraczki zaopatrują kolonię w pokarm. Najmniejsze, mające od 6 do 8 milimetrów długości piastunki zajmują się poczwarkami oraz larwami. Zwyczaje gmachówek drzewotocznych Gmachówki drzewotoczne są mrówkami terytorialnymi. Poza sytuacjami, gdy uszkodzone zostanie ich gniazdo nie atakują jednak ludzi. Gmachówki drzewotoczne zmieniają szybkość poruszania się w zależności od sytuacji. Najszybciej poruszają się podczas polowania lub walk z innymi gatunkami mrówek. Zazwyczaj jednak poruszają się dosyć spokojnie. Gmachówki drzewotoczne szczególnie często walczą z mrówkami rudnicami. Jeśli w pobliżu pojawią się inne gatunki mrówek gmachówki stają się agresywne i bezlitośnie likwidują swoich przeciwników. Gmachówki drzewotoczne tworzą w drzewach szerokie korytarze, które uszkadzają drewno. Mimo to zazwyczaj uważane są one za owady pożyteczne ponieważ zabijają one duże ilości szkodników. Co jedzą gmachówki drzewotoczne? Gmachówki drzewotoczne odżywiają się owadami, oraz spadzią. Rozmnażanie się i rozwój gmachówek drzewotocznych Kolonie zakładane są przez królowe gmachówek drzewotocznych w sposób klasztorny. Zazwyczaj pierwsze piastunki wylęgają się z jaj dopiero wiosną. To kiedy pojawią się zbieraczki uzależnione jest od warunków w gnieździe. Może się to zdarzyć już w drugim pokoleniu. Kiedy robotnic jest już około 200 zaczynają pojawiać się pierwsi żołnierze. Kolonie gmachówek są bardzo duże. Mają one nawet 10 000 osobników, choć mija sporo czasu zanim kolonie osiągną tak dużą liczebność. Formy płciowe gmachówek drzewotocznych pojawiają się podczas późnego lata. Rójkę gmachówki drzewotoczne odbywają jednak dopiero po przezimowaniu. Rójki gmachówek drzewotocznych odbywają się podczas ciepłych, majowych wieczorów. Często zdarza się, że rójka ma miejsce po zachodzie słońca. Gmachówki drzewotoczne jako gatunek hodowlany Gmachówka drzewotoczna jest popularnym gatunkiem hodowlanym. Jest tak głównie z powodu łatwości hodowli tego owada. Mimo to osoby obeznane z tematem hodowli mrówek polecają je raczej dla doświadczonych hodowców. Jest tak ponieważ dochowanie się pierwszych pokoleń trwa wiele miesięcy, a nawet rok. Osoby dopiero zaczynające swoją przygodę z mrówkami zazwyczaj nie są gotowe na czekanie na efekty swoich działań przez tak długi czas. Mrówki gmachówek drzewotocznych z kolonii hodowanych sztucznie ignorują ludzi. Oprócz gmachówki drzewotocznej na terenie Polski występują również inne gatunki gmachówek. Przyjrzyjmy się im bliżej. Gmachówka cieśla (Camponotus herculeanus) Łacińskie nazwy gmachówki cieśli Gmachówka cieśla znana również jako gmachówka koniczek występuje bardzo powszechnie. W związku z tym była ona wielokrotnie opisywana. Dlatego gmachówka cieśla ma wiele łacińskich nazw. Nazwy te to między innymi Formica herculeanus, Formica castanea, Formica atra, Formica intermedia i Camponotus whymperi. Występowanie gmachówki cieśli Gmachówka cieśla występuje na terenie Europy, Bliskiego Wschodu i wschodniej paleoarktyki. W Polsce gmachówka cieśla najczęściej występuje na terenie cienistych borów, rzadziej na śródleśnych porębach oraz polanach. Jej stanowiska znajdują się głównie w północno-wschodniej części kraju, oraz w górach, gdzie najczęściej widywana jest na stokach południowych oraz południowo-wschodnich. Jak wygląda gmachówka cieśla? Gmachówka cieśla jest stosunkowo dużą mrówką. Robotnice są czerwonobrunatne. Na nasadzie ich odwłoka znajduje się niewielka, czerwona plama. Robotnice gmachówki cieśli mają pomiędzy 5, a 12 milimetrów długości. Królowe osiągają do 16 milimetrów długości. Co jedzą gmachówki cieśle? Gmachówki cieśle są mrówkami drapieżnymi niemniej odżywiają się głównie nektarem i sokiem roślin, oraz spadzią mszyc. Gniazda gmachówek cieśli Gniazda zakładane są przez gmachówkę cieślę wewnątrz próchniejących korzeni i pniaków, a także w drewnie drzew iglastych w tym zwłaszcza tych, które zostały osłabione przez grzyby. Drzewami w których gniazda te zakładane są najczęściej są sosny, jodły i świerki. Bardzo często zdarza się, że są to drzewa częściowo spróchniałe zlokalizowane w zaciemnionych miejscach. Gniazda gmachówek cieśli sięgają dość wysoko bo na wysokość wynoszącą aż do 10 metrów. Charakterystycznymi cechami zasiedlanych przez gmachówki cieśle drzew są drobne, ciemniejące wiórki, które znajdują się przy podstawie pnia. Początkowo gmachówki cieśle gniazdują w ziemi. Dopiero z czasem przenoszą się one do szczelin martwego drewna wewnątrz którego drążą korytarze. Rzadko zdarza się, aby gmachówka cieśla uszkadzała zdrowe drzewa. Nawet w żyjących drzewach gmachówka cieśla uszkadza głównie ich gnijące części. Rozmnażanie się i rozwój gmachówek cieśli Charakterystyczną cechą gmachówek cieśli jest to, że osobniki mogące się rozmnażać, które pojawiają się późnym latem aż do hibernacji aktywnie uczestniczą w życiu kolonii. Po wybudzeniu się zajmują się jednak już tylko przygotowaniami do lotu godowego. Loty godowe gmachówek cieśli odbywają się w maju. Sporadycznie zdarza się jednak, że odbywają się one w czerwcu. Podgatunki gmachówki cieśli Istnieją dwa podgatunki gmachówki cieśli. Podgatunki te to Camponotus herculeanus eudokiae i Camponotus herculeanus herculeanus. Gdzie występują gmachówki cieśle? Gmachówka cieśla występuje na terenie całej Polski, ale najliczniejsza jest w lasach iglastych zlokalizowanych w południowej części Polski. Zwyczaje gmachówki cieśli Aktywność gmachówek cieśli ma miejsce głównie w godzinach porównaniu z gmachówką drzewotoczną gmachówka cieśla jest mniej agresywna i bardziej skryta. Często zdarza się, że gmachówka cieśla pojawia się w niewielkiej odległości od kolonii mrówek Manica rubida albo Formica sanguinea. Gniazda zakłada w sposób klasztorny. Hodowla gmachówki cieśli Gmachówka cieśla jest popularnym gatunkiem hodowlanym. Najczęściej hodowana jest w pionowych formikariach, które wypełnione są balsą lub korkiem. Podobnie jak gmachówka drzewotoczna jest to gatunek dla osób cierpliwych. Prowadzenie przez gmachówki cieśle skrytego trybu życia dodatkowo zmniejsza atrakcyjność hodowli. Z tych powodów polecane są raczej osobom, które mają już doświadczenie z hodowlą mrówek. Przez hodowców gmachówki cieśle karmione są najczęściej żółtkami jaj, miodem, cukrem i witaminami. Gmachówka pniowa Gmachówka pniowa znana również jako mrówka pniowa (Camponotus fallax) aktywna jest głównie nocą. Z tego powodu w naturze dość trudno jest ją zaobserwować. Odżywia się niewielkimi owadami w tym zwłaszcza motylami, oraz spadzią. Królowe osiągają od 9,5 do 11 milimetrów długości. Ciała królowych są czarne lub ciemnobrązowe i błyszczące. Nogi, czułki oraz szczęki są brązowe. Samce mierzą od 6,5 do 7,5 milimetrów długości. Ich ciała są czarne i błyszczące. Nogi, czułki i szczęki mają rudy, albo brązowy kolor. Na odwłoku rzadko rozmieszczone są długie włosy. Czasami zdarza się, że na tułowiu, oraz odwłoku nie ma włosów. Ciała robotnic są ciemnobrązowe lub czarne. Kolor tułowia jest jaśniejszy niż reszta ciała. Czułki składają się z dwunastu segmentów. Jednosegmentowy stylik ma kształt tarczki. Żołnierze mają od 7 do 9 milimetrów długości. Ich oczy są duże i spłaszczone. Tułów jest węższy od głowy. Na szczękach znajdują się zęby w ilości od 4 do 5. Na długich nogach znajduje się jedynie kilka włosków. Piastunki mają od 4 do 6 milimetrów długości. Ich głowy są mniejsze od głów żołnierzy, a czułki większe. Zbieraczki mają od 6 do 8 milimetrów długości. Lot godowy mrówki pniowej odbywa się podczas majowych nocy. Mrówki pniowe występują na terenie lasów liściastych w których można je spotkać wewnątrz szczelin drzew liściastych takich jak jesiony, orzechy włoskie, lipy, buki i dęby. Sporadycznie zdarza się, że mrówki pniowe zasiedlają również gałęzie głogu lub brzóz. Gniazda mrówek pniowych mają postać sieci wąskich korytarzy. Korytarze te łączą się w kilka lub kilkadziesiąt korytarzy szerszych. Pojedyncza kolonia może liczyć nawet kilkanaście tysięcy osobników. Na terenie Polski gmachówka pniowa występuje bardzo rzadko. Jej stanowiska znajdują się między innymi na terenie Dolnego Śląska. Szybki przyrost i ładny wygląd sprawiają, że mrówki pniowe są popularne wśród hodowców. Mrówki pniowe karmione są przez nich żółtkiem jaj, miodem, witaminami oraz owadami takimi jak ćmy, drobne świerszcze oraz inne gatunki mrówek. Gmachówka smolista Gmachówka smolista (Camponotus piceus) występuje na terenie południowej Europy, północnej Afryki oraz wielu rejonów Bliskiego Wschodu i Azji Centralnej. Pojawia się na terenie stepów, odkrytych górskich stoków i rzadkich lasów. Gniazda gmachówki smolistej ukryte są w glebie. Na terenie Polski znana jest z pojedynczego, oddalonego od innych miejsc występowania tego gatunku stanowiska znajdującego się w Krzyżanowicach. Stanowisko te to gipsowe wzgórze, które rzadko pokryte jest roślinnością. Wzgórze to znajduje się na terenie Nadnidziańskiego Parku Krajobrazowego. Gmachówki smoliste opiekują się mszycami w zamian odżywiając się ich spadzią. Żywią się też nektarem i innymi owadami. Robotnice mają od 4 do 7 milimetrów długości. Na ich ciele znajduje się wyraźne wgłębienie metanotalne. Królowe mają od 7 do 9 milimetrów długości. Na ich głowie znajdują się liczne, długie włoski. Na środku nadustka znajduje się wcięcie. Gmachówki w domach Gmachówki często budują gniazda w budynkach lub budowlach wykonanych z drewna na przykład drewnianych domach, altanach i werandach. Na ich żerowanie narażone są zwłaszcza wykonane z drewna domy letniskowe, które często znajdują się na terenach występowania gmachówek. Zniszczenia dokonywane w nich przez gmachówki bywają całkiem spore. Gmachówki są największymi mrówkami w Polsce, nie są jednak mrówkami powodującymi największe problemy i straty. Dużo większe problemy i zniszczenia powodują na przykład będące dla odmiany jednymi z najmniejszych mrówek występujących w Polsce mrówki faraona (najmniejsza jest mająca zaledwie 2 milimetry długości mrówka złodziejka, która jest zresztą do mrówki faraona bardzo podobna). Mrówki faraona przenoszą szkodliwe mikroorganizmy, niszczą żywność, a ich ukłucia powodują alergie i zakażenia. Zwalczanie mrówek Mrówki w domach bez względu na ich gatunek mogą powodować duże straty. W związku z tym konieczne może być zwalczanie mrówek. W przypadku gmachówek rzadko prowadzone są działania mające na celu zwalczanie mrówek. Częściej jednak prowadzone są one w przypadku mrówek takich jak np. mrówki faraona. Istnieją liczne domowe metody na mrówki. Nie są one jednak szczególnie skuteczne. Trudne jest zwłaszcza za ich pomocą zwalczanie mrówek faraona. Domowe sposoby na mrówki w tym domowe sposoby na mrówki faraona polegają głównie na umieszczeniu na trasach przemarszu mrówek faraona substancji lub produktów o intensywnym zapachu takich jak na przykład sól, pieprz, pieprz ziołowy, cynamon, proszek do pieczenia, wazelina, ocet, sok z cytryny, woda z czosnkiem lub liście pomidorów. Ponieważ mrówki często pojawiają się w domach w poszukiwaniu pożywienia w ich zwalczaniu pomocnym może być przechowywanie pożywienia wewnątrz pojemników, które szczelnie chronić będą żywność przed mrówkami. Ważnym jest jednak by pojemniki te były całkowicie szczelne ponieważ mrówki, a zwłaszcza sprawiające duże problemy w domach mrówki faraona nierzadko są bardzo małe. Mrówek można pozbyć się również poprzez fizyczne zniszczenie gniazda. Może być to jednak trudne zwłaszcza w przypadku mrówek takich jak mrówki faraona, które zakładają swoje gniazda wewnątrz budynków i to często w trudno dostępnych miejscach. Gniazda mrówek znajdujące się poza domem zniszczyć jest znacznie łatwiej jeśli tylko uda się nam je namierzyć. Najprościej jest to zrobić poprzez zalanie gniazda przy pomocy wrzącej wody albo użycie insektycydów dedykowanych do zwalczania mrówek. Niestety czasami odnalezienie gniazda mrówek okazuje się niemożliwe. Samodzielne zwalczanie mrówek może być bardzo trudne. Szczególnie trudne jest samodzielne zwalczanie mrówek faraona, które z jednej strony zakładają swoje gniazda w trudno dostępnych miejscach budynków, a z drugiej strony mają wiele królowych w związku z czym potrafią odrodzić się jeśli ich kolonia nie zostanie zniszczona całkowicie. W związku z tym jeśli konieczne jest zwalczania mrówek, a zwłaszcza zwalczane mrówek faraona warto skorzystać z usług profesjonalnej firmy mającej w swojej ofercie profesjonalne zwalczanie mrówek w tym profesjonalne zwalczanie mrówek faraona. Skorzystanie z usługi profesjonalne zwalczanie mrówek to najlepszy sposób na pozbycie się mrówek. Obecność mrówek w domu zwykle oznacza jedno – dostęp do pożywienia. Mrówki są niezwykle efektywne w poszukiwaniu jedzenia i potrafią pokonać znaczne odległości w poszukiwaniu pokarmu. Jeśli zauważasz mrówki w swoim domu, prawdopodobnie znalazły one źródło pokarmu i powiadomiły o tym swoją kolonię. Mrówki (Formicidae) Mrówki są owadami, które sprawiają nam problemy szczególnie często. Spośród około 100 gatunków mrówek występujących na terenie Polski szczególnie duże problemy sprawiają mrówki faraona (Monomorium pharaonis). Mrówki faraona są bardzo niewielkie w związku z czym ich rozpoznanie nierzadko może sprawiać problemy. Pod względem budowy przypominają one inne gatunki mrówek, ale małe rozmiary sprawiają, że szczegóły anatomiczne ich budowy mogą być trudne do zauważenia w związku z czym patrząc na nie czasami trudno jest rozpoznać, że mamy do czynienia z mrówkami. Z tego powodu osoby, u których pojawiły się mrówki faraona często opisują je jako małe robaki, małe robaczki, robactwo lub robaki. Dopiero bliższe przyjrzenie się tym owadom pozwala uświadomić sobie, ze są to po prostu najzwyklejsze mrówki, choć znacznie mniejsze od tych do których widoku się przyzwyczailiśmy. Dlatego jeśli zauważymy małe robaki w domu, małe robaczki w domu, małe robaki w mieszkaniu lub małe robaczki w mieszkaniu to bardzo prawdopodobnym jest to, że zauważyliśmy mrówki faraona. W naszym artykule napiszemy kiedy mrówki faraona pojawiły się w Polsce, czym są mrówki faraona, jak wygląda faraonka, jak wytępić mrówki faraona, jak wygląda mrówka faraona, gdzie są gniazda mrówek faraona, jak zwalczyć mrówki faraona, jak się pozbyć mrówek faraona, jak zwalczyć faraonki i jak wytępić faraonki. Na zakończenie napiszemy jakie są profesjonalne sposoby na mrówki faraona oraz domowe sposoby na mrówki faraonki. Podział społeczeństwa mrówek faraona na kasty Społeczeństwa mrówek faraona podobnie jak jest to w przypadku społeczeństw większości gatunków mrówek cechują się wysokim stopniem zorganizowania. Społeczności te podzielone są na kasty. Przedstawiciele poszczególnych kast mrówek faraona różnią się ze sobą zadaniami wykonywanymi przez swoich przedstawicieli oraz budową ciał. Budowa ciał przedstawicieli poszczególnych kast mrówek przystosowana jest do wypełniania wykonywanych przez nie zadań. Królowe mrówek faraona zajmują się zakładaniem nowych gniazd oraz rozmnażaniem. Przedstawicielki tej kasty są nieliczne i zazwyczaj przebywają wewnątrz gniazd. W związku z tym dość rzadko są one widywane przez ludzi. Mrówki faraona, które widujemy zazwyczaj zaliczane są do kasty robotnic. Do robotnic należy większość obowiązków mrówek w tym opiekowanie się larwami i królową, budowa i naprawa gniazd oraz pozyskiwanie pożywienia. Mrówki faraona – jak wyglądają Przedstawiciele wszystkich kast mrówek faraona mają dwunastoczłonowe czułki. Ostatnie trzy spośród tych członów tworzą buławkę. Niewielkie oczy faraonek mają od 6 do 8 przyoczek. Mrówki faraona samiec Barwy i rozmiary mrówek faraona uzależnione są od kasty do której zaliczamy jest dany osobnik mrówek faraona. Najmniejsze rozmiary mają osiągające 2 milimetry długości samce mrówek faraona. Ich ciała w przeważającej części są czarne. Jedynie odnóża oraz czułki samców są żółtawe. Mrówki faraona robotnica Robotnice mrówek faraona są minimalnie większe od samców mrówek faraona. Mają one 2,5 milimetra długości. Są one żółtawo lub brązowo-rude. Zatem jeśli zauważyliśmy małe rude robaczki w mieszkaniu, małe żółtawe robaczki w mieszkaniu lub małe brązowe robaczki w mieszkaniu to bardzo możliwe, że zauważyliśmy mrówki faraona. Mrówki faraona królowa Największe podobnie jak jest to u wszystkich gatunków mrówek są królowe mrówek faraona. Mają one 4 milimetry długości i są minimalne ciemniejsze od robotnic mrówekfaraona. Różnica w rozmiarach pomiędzy królowymi, a robotnicami jest u mrówekfaraona dużo mniejsza niż jest to w przypadku innych gatunków mrówek, ale owady te rekompensują to dużą ilością królowych, których może być nawet 2000 w pojedynczej kolonii przy czym warto pamiętać o tym, że kolonie mrówekfaraona nierzadko składają się z wielu gniazd mrówek faraona. Mrówki faraona rozmnażanie się Mrówki faraona cechują się wyjątkowo szybkim tempem rozmnażania się. Dzięki temu wystarczą jedynie 3 lata aby pojedyncze gniazdo mrówek faraona opanowało liczący sobie kilka pięter blok. Idealna temperatura dla rozwoju mrówek faraona wynosi od 25 do 30 ° Celsjusza, a wilgotność 80%. Mrówki faraona skąd się biorą? Wszystkie mrówki faraona, które widujemy przychodzą do nas ze swoich gniazd. Zazwyczaj gniazda zakładane są przez mrówki faraona w niewielkiej odległości od łazienek i kuchenek, które stanowią źródło pożywienia i wilgoci dla mrówek faraona. Owady te rzadko oddalają się od swoich gniazd na odległość większa od kilku metrów. Wysokie wymagania mrówek faraona odnośnie temperatury sprawiają, że rzadko zakładają one gniazda poza mieszkaniami. Gniazda mrówek faraona zazwyczaj są dość dobrze ukryte przed naszym wzrokiem. Często znajdują się one w przestrzeniach pomiędzy ścianami lub w piwnicach. Zazwyczaj obecność mrówek faraona zauważamy kiedy poszukują one pożywienia. Budynkami w których gniazda mrówek faraona znajdują się szczególnie często są bloki zbudowane z wielkiej płyty. Bloki te jako całość są dość wytrzymałe niemniej nierzadko bywały one niestarannie wykańczane w związku z czym istnieje w nich wiele szczelin umożliwiających mrówkom faraona łatwe rozprzestrzenianie się po całym budynku. Co jedzą mrówki faraona ? Mrówki faraona preferują pokarmy zawierające duże ilości białka. Nierzadko zjadają one drobinki pokarmu, których rozmiary są na tyle małe, że nie są one widoczne dla ludzi. Ofiarami mrówek faraona bardzo często padają inne owady. Najczęściej atakowane są przez nie jaja i larwy oraz zwłoki osobników dorosłych. Żywe postaci dorosłe atakowane są wyłącznie w przypadku osobników szczególnie słabych. Skąd się wzięły mrówki faraona ? Mrówki faraona są owadami o szerokim zakresie występowania żyjącymi w tych samych miejscach w których żyją ludzie. Do Europy trafiły one z Egiptu przywiezione przez francuzów pod koniec XVIII stulecia. W starożytności władcami Egiptu byli faraonowie dlatego pochodzące z Egiptu mrówki nazwano mrówki faraona. Egipt nie jest jednak państwem z którego mrówki faraona się wywodzą. To skąd mrówki faraona trafiły do Egiptu nie jest do końca jasne. Najprawdopodobniej trafiły tam one z Indii, choć istnieje również możliwość, że trafiły one do tego kraju z Indonezji lub Ameryki Południowej. Od tego czasu mrówki faraona wielokrotnie były przywożone do Europy z rejonu Bliskiego Wschodu. Faraonki w Polsce W Polsce obecność mrówek faraona po raz pierwszy odnotowano w XIX wieku, choć prawdopodobnie populacje mrówek faraona, które pojawiły się wtedy w Polsce nie przetrwały do dzisiaj. Po raz kolejny mrówki faraona pojawiły się na terenie Polski w latach pięćdziesiątych XX wieku. Podejrzewa się, że trafiły one do naszego kraju z towarami i paczkami przywożonymi z zagranicy na pokładach statków lub w bagażach podróżnych. Mrówki faraona szkodliwość Straty powodowane przez mrówki faraona są bardzo duże. Przenoszą one liczne chorobotwórcze organizmy, a także zjadają i niszczą naszą żywność. Mrówki faraona ugryzienia Ludzie często zadają sobie pytanie czy jad mrówek jest groźny? Generalnie rzecz biorąc nie. U zdrowych osób objawy ugryzienia zazwyczaj ograniczają się jedynie do swędzenia i niezbyt silnego bólu. Główną przyczyną wymienionych objawów jest kwas mrówkowy znajdujący się w składzie jadu mrówkowego. Zazwyczaj objawy ugryzień mrówek są krótkotrwałe i ustępują po upływie kilku dni od ugryzienia. Ugryzienia mrówek mogą być groźne dla osób uczulonych na ich jad. Uczulenie na jad mrówek często współwystępuje z uczuleniem na jad innych owadów na przykład pszczół, os lub trzmieli. Dlaczego mrówki chodzą jedna za drugą? Jeśli jedna z mrówek faraona znajdzie pokarm to wracając do gniazda zostawia za sobą ścieżkę feromonową dzięki której ona i inne osobniki mrówek faraona będą mogły wrócić do tego samego miejsca. Kolejne mrówki, które pojawią się w danym miejscu również zostawiają za sobą ścieżkę feromonową. Dzieje się tak aż do wyczerpania się źródła pokarmu znajdującego się w danym miejscu. Po wyczerpaniu się źródła pokarmu wracające do gniazda mrówki faraona przestają wydzielać feromony. Prowadzi to do zaniknięcia ścieżki feromonowej, a w konsekwencji do zaprzestania przez mrówki wędrówek daną trasą. Mrówki faraona jak wytępić Mrówki faraona są coraz częstszym problemem. Straty, które powodują są duże w związku z czym ich pojawienie się w danym miejscu wiąże się z koniecznością ich zwalczania. Wyeliminowanie mrówek poprzez zabijanie pojedynczych osobników z góry skazane jest na porażkę. Dotyczy to wszystkich gatunków mrówek niemniej w przypadku mrówek faraona stwierdzenie to jest szczególnie prawdziwe. Wynika to z wyjątkowo szybkiego nawet jak na mrówki rozrodu, a przede wszystkim z dużej ilości królowych mrówek faraona. Z tego powodu w celu pozbycia się mrówek faraona konieczne jest chemiczne zwalczanie mrówek faraona. Najlepiej jeśli przeprowadzi je specjalistyczna firma zwalczająca mrówki faraona. W przypadku bloków wielorodzinnych mrówki faraona często występują jednocześnie w wielu znajdujących się obok siebie mieszkaniach. W takiej sytuacji aby przeprowadzić skuteczne zwalczanie mrówek faraona najlepiej jest zwalczać te małe szkodniki za jednym razem we wszystkich mieszkaniach w których wykryto obecność mrówek faraona. Mrówki faraona cechują się bardzo wysoką odpornością na zwalczanie mrówek faraona. Nawet zabicie wszystkich królowych mrówek faraona, których jak wspominaliśmy potrafią być tysiące nie gwarantuje sukcesu. W takim przypadku robotnice mrówek faraona zaczną opiekować się larwami mrówek faraona w taki sposób, aby wyrosły one na nowe królowe mrówek faraona. Jeśli dane jaja mrówek faraona nie zostały zapłodnione rozwijają się z nich samce mrówek faraona. Zdolność do rozwinięcia się kolonii z niewielkiej liczby osobników jest przyczyną sukcesów tego gatunku. Przypadkowe przeniesienie kilku mrówek faraona może doprowadzić do powstania sporej kolonii. Podobnie jest w przypadku gdy kolonia mrówek faraona znajdująca się w danym miejscu została niemal całkowicie zniszczona, ale pozostało po niej kilka żywych osobników mrówek faraona. Już przeżycie kilku mrówek faraona jest wystarczające do tego, aby cała kolonia mrówek faraona odrodziła się. Sprawia to, że zwalczanie mrówek faraona przeprowadzane przez niefachowców nierzadko okazuje się nieskuteczne ponieważ mimo najlepszych chęci często nie udaje im się zlikwidować wszystkich osobników mrówek faraona. Inne gatunki mrówek w domach, mieszkaniach i ogrodach Mrówki faraona sprawiają najwięcej problemów na terenie domów i mieszkań niemniej pojawiają się w nich również inne gatunki mrówek na przykład mrówki hurtnice, mrówki rudnice i gmachówki. Mrówki te zakładają jednak swoje gniazda poza naszymi mieszkaniami w związku z czym pojawiają się wewnątrz naszych mieszkań znacząco rzadziej. Czasami zdarza się jednak, że pojawiają się w nich w sporych ilościach zwłaszcza jeśli znajdą w nich duże ilości pokarmów słodkich na przykład rozsypanego cukru. Pojawianiu się tych gatunków mrówek w danym miejscu można łatwo zapobiec poprzez pozatykanie szczelin na przykład gipsem. Obok mieszkań i domów mrówki powodują również spore straty na terenie ogrodów. Przesuszają ziemie budując w niej gniazda i drążąc korytarze, odkrywają bulwy i kłącza roślin oraz uszkadzają drewniane budowle w których budują gniazda. Szczególnie duże zniszczenia wynikają z opiekowania się przez mrówki mszycami co skutkuje uszkodzeniami roślin na których żerują mszyce. Domowe sposoby odstraszania mrówek Jeśli chodzi o domowe sposoby na mrówki to jest ich niemało. Łączy je jednak to, że nie są one tak skuteczne jak profesjonalne zwalczanie mrówek poprzez oprysk na mrówki. Najpopularniejsze domowe sposoby na mrówki to sposoby na mrówki polegające na ich odstraszaniu poprzez rozkładanie barier. Bariery na mrówki tworzone są z przedmiotów lub substancji wydzielających zapachy, które odstraszają mrówki. Najczęściej stosowane są w tym celu zioła (lawenda, mięta, bazylia, pietruszka, majeranek, wrotycz), przyprawy (pieprz, sól, cynamon, pieprz ziołowy), fusy od kawy zbożowej lub prawdziwej, nafta, terpentyna, wazelina, kreda lub węgiel drzewny. Bariery te są mniej skuteczne w stosunku do mrówek faraona niż w stosunku do innych gatunków mrówek. Mrówki można próbować powstrzymać również poprzez zagipsowanie wszelkich znajdujących się w domu lub mieszkaniu szczelin przez które mrówki przedostają lub mogą przedostawać się do środka. Nie jest to jednak łatwe zwłaszcza w przypadku mrówek faraona ponieważ nawet bardzo małe szczeliny są w ich przypadku wystarczające aby przedostały się one do pomieszczeń. Uszczelnienie wszelkich otworów ma za to tą zaletę, że skutecznie powstrzyma ono również przedostawanie się do wnętrza budowli również innych gatunków niepożądanych organizmów w tym owadów i gryzoni.

Mysikrólik, najmniejszy z ptaków żyjących w Polsce, waży około 5 g. Motyl waży około 0,2 g, a mrówka około 0,003 g. Ustal, co jest cięższe (podkreśl właściwą odpowiedź): a) 1 mysikrólik czy 2000 mrówek, b) 1 mysikrólik czy 20 motyli, c) 1 motyl czy 70 mrówek, d) 1 motyl czy 60 mrówek. Chciałabym jeszcze obliczenie :) Z góry dziękuję :). Question from @Przem3108

Każdy doskonale wie, że mrówki są swego rodzaju symbolem pracowitości. Nie bez przyczyny w codziennym języku utarło się powodzenie „pracowity jak mrówka”. Określa się nim osoby, które wyróżniają się dużą pilnością, gorliwością i sumiennością w wykonywanej przez siebie pracy. Bezpośrednio odnosi się to do wizerunku mrówek, które jedna za drugą chodzą wokół wykonanego przez siebie mrowiska i chcą cały czas ulepszać swoją budowlę. Taka działalność mrówek w żaden sposób nie jest dla nas szkodliwa. Jeśli przebywają one na zewnątrz – w lesie, ogrodzie czy wokół domu ich istnienie nie wiąże się z negatywnymi konsekwencjami. Wręcz przeciwnie, mogą one nam pomóc, ponieważ są pożyteczne w walce ze szkodnikami, na przykład mszycą. Sytuacja ta całkowicie odwraca się, gdy mrówki zaczynają wkradać się do naszych mieszkań i domów. Wtedy są one nieproszonymi gośćmi, których jak najszybciej należy wyprosić. Nie wiesz jak tego dokonać? Sprawdź więc czego nie lubią mrówki oraz jakie są najpopularniejsze domowe sposoby, które pozwalają pokonać te owady! Dowiesz się także jakie są przyczyny pojawiania się mrówek w domu. Dzięki temu uzyskasz możliwość prewencyjnego działania przeciwko tym owadom. Przyczyny pojawiania się mrówek w domu Mrówki w domu to po prostu szkodniki. Trzeba sobie to jasno powiedzieć. Nic więc dziwnego, że jeśli w Twoim mieszkaniu pojawią się mrówki niemal od razu zadajesz sobie pytanie – dlaczego tak się stało? Jeśli nie dbasz o porządek w domu, rzadko wynosisz śmieci, a pożywienie przechowujesz w niewłaściwy sposób odpowiedź na to pytanie może tkwić w tego rodzaju działaniach lub zaniechaniach. Musisz więc niezwłocznie zmienić swoje dotychczasowe zwyczaje, które jedynie przyciągały te owady na terytorium Twojego domu. Źródłem pojawienia się mrówek w domu mogą być również materiały, z którego wykonane są części Twojego domu lub znajdujące się w nim meble oraz wyposażenie. Jeśli są one drewniane to wszystko w pewnym stopniu się wyjaśnia. Bowiem mrówki lubią tworzyć swoje gniazda właśnie w drewnianych elementach. A jeśli do tego drewno jest stare, spróchniałe lub wyjątkowo elastyczne mrówki doskonale się tam czują. Są również przyczyny pojawienia się mrówek, na które w żaden sposób nie ma się wpływu. Jednym z nich jest chociażby to, że nasz dom znajduje się na terenie, na którym mrówki poszukują dla siebie pożywienia. Nie bez znaczenia dla tego czy mrówki występują w naszym domu, czy też nie są również czynniki atmosferyczne. Latem, gdy jest ciepło mrówki częściej przebywają w swoim naturalnym środowisku, czyli na zewnątrz. Wszystko diametralnie zmienia się, kiedy nadchodzi nieco zimniejsza pora roku, a temperatury zdecydowanie się obniżają. Istnieje więc większe prawdopodobieństwo, że częściej mrówki będą pojawiały się w naszych domach jesienią oraz zimą. Gatunki mrówek Mrówki występują powszechnie niemal w każdym zakątku świata, gdzie żyje ich łącznie ponad dwanaście tysięcy różnych gatunków. W samej Polsce można wyróżnić ponad sto gatunków tych owadów. Niektóre z nich uwielbiają przebywać w naszych domach i mieszkaniach. Nasuwa się pytanie związane z tym dlaczego tak jest? Odpowiedź jest prosta – chodzi tutaj o to, że nasz dom może być schronieniem dla tych zwierząt. W końcu to miejsce, w którym jest ciepło, sucho, przytulnie, a pożywienia jest pod dostatkiem. Skoro my czujemy się tam komfortowo, dlaczego mrówki miałyby nie czuć się tam wystarczająco dobrze? Wśród wszystkich gatunków mrówek, które żyją w Polsce można wyróżnić kilka z nich, które wyjątkowo lubią zakradać się na nasze terytorium. Mrówki faraona Najpopularniejszym gatunkiem mrówek, które mogą pojawić się w domu są tak zwane mrówki faraona. Przybywają one do nas z ciepłych krajów, dlatego też, aby uchronić się od niekorzystnego dla nich klimatu panującego w naszym kraju wchodzą do naszych domów. W ich przypadku najgorsze jest to, że nie pojawiają się pojedynczo. Ale wręcz całymi rodzinami gęsiego maszerują po podłodze, blatach, stole czy ścianach. Przez to też ciężko je wyplenić je z mieszkania. Są one tak niewielkimi owadami, że wystarczy maleńka szczelina, aby dostały się do wnętrza domu. Szczególnie lubią zakładać gniazda w drewnianych elementach, na przykład w podłodze, meblach wykonanych z tego materiału lub drzwiach. Mało tego, mrówki faraona mogą być bezpośrednio szkodliwe dla naszego zdrowia. Bowiem mogą powodować bolesne ukąszenia. Oprócz tego najpopularniejszego gatunku mrówek, w naszych domach można zaobserwować również: gmachówki, hurtnice, darniowe, rudnice, amazonki oraz czerwone mrówki. Nasz dom oraz mieszkanie to nie miejsce dla mrówek, ani żadnych innych owadów. Więc za każdym razem, gdy tego rodzaju nieproszeni goście się w nim pojawią trzeba ich wyprosić. Trzeba to zrobić jak najszybciej, aby od razu zapobiec rozwojowi plagi mrówek w naszym domu. A dobrze jest wiedzieć, że jest na to co najmniej kilka sposobów. Wiele z nich można zastosować, dzięki skorzystaniu z kreatywnych pomysłów i składników, które można znaleźć nawet we własnym domu. A jeśli jakieś składniki należy dokupić to zwykle kosztują one naprawdę niewiele. Nie można zapominać także o specjalistycznych preparatach, które tworzone są specjalnie po to, aby być pomocą w walce z mrówkami. Skuteczne domowe sposoby na mrówki w domu Dowiedz się więc czego nie lubią mrówki oraz jakie są najpopularniejsze domowe sposoby, dzięki którym można z nimi walczyć: Zablokuj drogi, skąd przybywają mrówki Rozpocząć należy od tego, aby zabezpieczyć wszelakie otwory, które znajdują się w domu. Zaleca się wyeliminować wszystkie szpary, dzięki którym mrówki mogłyby się wkraść do środka. Trzeba pamiętać, że mrówki to naprawdę miniaturowe owady, należy więc usunąć nawet najmniejsze miejsca, przez które mogą one dostać się do mieszkania. Dbaj o świeżość jedzenia Mrówki bardzo przyciąga jedzenie, które znajduje się w naszym domu. Dlatego też nie powinien dziwić fakt, że to kuchnia jest ulubionym miejscem tych owadów. Trzeba więc chronić żywność przed mrówkami – można to osiągnąć poprzez odpowiednie przechowywanie jej w specjalnych, szczelnych pojemnikach. Później najlepiej jest je chować w lodówce. Dzięki temu produkty spożywcze ani się nie zepsują, ani nie dobiorą się do nich mrówki. Sok z cytryny lub octem Jeśli zaobserwujesz, że są miejsca, w których tych insektów jest najwięcej możesz posmarować je sokiem z cytryny lub octem. Ich intensywny zapach powinien skutecznie odstraszyć mrówki. Czego nie lubią mrówki – użyj tych składników Obserwacja dróg, którymi wędrują mrówki jest naprawdę bardzo ważna. Bowiem na ich ulubione miejsca można nałożyć inne składniki, których one nie lubią. Są to na przykład: wazelina, przyprawy takie jak: sól, pieprz, cynamon, proszek do pieczenia, a także aromatyczne zioła, jak chociażby: tymianek, majeranek, bazylia, lawenda, pietruszka oraz mięta. Mrówki nie lubią także zapachu fusów po zaparzonej kawy, niedopałków papierosów jak i sfermentowanej skórki cytryny. Na ścieżkach, po których poruszają się w domu można ułożyć również: naftę, terpentynę, zielone liście od pomidorów, rozgniecioną kredę, sodę oczyszczoną oraz węgiel drzewny. Dosyć popularne w tych miejscach staje się także wykorzystanie minerału o nazwie boraks. Wymieszany z ugotowanym żółtkiem jajka skutecznie odstrasza te stworzenia. Mrówki lgną do słodkiego. Można więc przygotować dla nich pułapkę, czyli słoik wypełniony miodem, w którym nagromadzi się duża liczba owadów. Znajdź gniazdo Najlepiej jest jednak, jeśli uda ci się odnaleźć gniazdo mrówek, które stanowi zarzewie całego problemu. Wtedy masz do wyboru kilka wyjść: albo spryskać je środkami owadobójczymi, polać wrzącą wodą, albo bezpośrednio nanieść na nie wymienione powyżej składniki, których mrówki po prostu nie cierpią. Utrzymuj czystość w domu Bardzo istotne jest również utrzymywanie czystości w domu. Kurz przyciąga mrówki, warto więc dbać o to, aby nigdzie się on nie osadzał. Niezwykle ważne jest także regularne usuwanie odpadków organicznych oraz śmieci. Jeśli za długo przebywają one w koszu na śmieci bardzo szybko mogą zalęgnąć się w nim mrówki. Trzeba więc często odkurzać, zmywać i przecierać miejsca, do których dotarły mrówki. Dobrze jest zapamiętać, że do mycia najlepiej sprawdza się mieszanka wody ze zwykłym płynem do mycia naczyń. Środki chemiczne Gdy naturalne, tradycyjne, domowe sposoby zawodzą nie pozostaje nic innego jak skorzystać z chemicznych środków, dzięki którym można pozbyć się mrówek. W sprzedaży dostępna jest ich szeroka oferta, dlatego zawsze można wybrać odpowiedni środek. Ceny takich preparatów rozpoczynają się już od kilku złotych, więc nie jest to wydatek, który bardzo obciąża naszą kieszeń. Jednym z profesjonalnych urządzeń, który powinien przegonić mrówki jest ultradźwiękowy odstraszacz. Wydaje on dźwięki, których ludzkie ucho nie wychwytuje, jednak dla mrówek są one niezwykle nieprzyjemne. Wezwij fachowców Jeśli wypróbowanie wszystkich powyższych sposobów nie przyniesie oczekiwanych skutków jedynym rozwiązaniem pozostaje skorzystanie z fachowej pomocy. Odszukać trzeba profesjonalną firmę, która zajmuje się eliminacją owadów, które pojawiają się w domach i mieszkaniach. Jednak zwykle jest to ostateczność, bowiem te domowe sposoby bardzo często okazują się w pełni skuteczne. Podsumowanie Mrówki to jedne z owadów, które najczęściej występują w naszym kraju. Jeśli przebywają w swoim naturalnym środowisku ich egzystencja nie za bardzo zajmuje naszą głowę. Sytuacja diametralnie się zmienia w sytuacji, gdy mrówki postanawiają zawładnąć naszym domem. Wtedy nikomu już nie jest do śmiechu. Nic dziwnego, bowiem mrówki szybko zajmują nasze terytorium, jednak o wiele więcej czasu potrzeba na to, aby jakoś je z niego wyprosić. To walka uciążliwa, czasochłonna i wymagająca dużej dozy cierpliwości. Tym bardziej, że mrówki niesamowicie szybko się rozmnażają i ich ilość sprawia wrażenie, że po prostu rośnie w oczach. Jednak zastosowanie któregoś z powyższych przykładów pozwala skutecznie pozbyć się tych owadów ze swojego domu oraz mieszkania. Najgorsza jest tutaj bierność, bowiem może doprowadzić jedynie do rozwoju powstałego problemu. Weź więc sprawy w swoje ręce i pokaż mrówkom kto rządzi w Twoim domu. Mysikrólik, najmniejszy z ptaków żyjących w Polsce, waży około 5g. Motyl waży około 0,2g , a mrówka około 0,003g. Ustal , co jest cięższe a) 1 mysikrólik czy 2000 mrówek b) 1 mysikrólik czy 30 motyli c)1 motyl czy 50 mrówek d) 1 motyl czy 70 mrówek SZYBKO DAJE NAJ Wszyscy wiedzą, że największym zwierzęciem jakie kiedykolwiek żyło na naszej planecie jest płetwal błękitny, najszybszym ssakiem jest gepard, a najmniejszym ptakiem koliber. Czy wiemy jednak, jakie jest największe zwierzę występujące w Polsce, które ptaki najdłużej żyją, a które płazy są najmniejsze? W ramach akcji #KochamPolskąPrzyrodę zapraszam na wpis „Rekordy fauny Polski”.GiganciPierwsza runda należy do olbrzymów. Za największego rodzimego ssaka uważa się żubra, ze względu na jego wielki łeb i potężny grzbiet. Ale za to łoś przewyższa żubra wzrostem – najwyższe żubry mają w kłębie 188 cm, podczas gdy, przeciętny łoś osiąga wysokość ponad 2 m w kłębie, a przecież doliczyć trzeba jeszcze szyję i głowę! Nasz największy drapieżnik to oczywiście niedźwiedź brunatny, trzeci co do wielkości niedźwiedź europejski kot to oczywiście ryś euroazjatycki. A czy wiecie jak nazywa się największy gryzoń w Polsce? To oczywiście bóbr europejski, którego siekacze mogą sięgać długości 15 cm! W dawnych czasach panował przesąd, że zęby bobra powieszone na szyi niemowlęcia miały zmniejszać ból ząbkowania.. Z kolei największy ssak owadożerny w Polsce i całej Europie to nasz poczciwy jeż (Erinaceus europacus). Jego ulubionym pokarmem nie jest wcale jabłko, zajada się natomiast dżdżownicami. Może też atakować węże, jest odporny na jad żmii. Jego ofiarą mogą padać nawet chodzi o ptaki to najcięższym ptakiem latającym jest łabędź niemy. Największą rozpiętością skrzydeł szczyci się bielik, który wbrew utartym poglądom nie jest orłem, lecz jastrzębiem. Zaś najwyższym polskim ptakiem nie jest wcale bocian, ale żuraw, który sięga 140 cm a zarazem najrzadszym polskim wężem, jest Wąż Eskulapa, który jako jedyny rodzimy gatunek węża potrafi wspinać się na drzewa. Wśród płazów nie mamy takich olbrzymów jak żaba goliat, czy np. aksolotl. Największym płazem bezogonowym w Polsce, ale również w całej Europie jest ropucha szara, zaś największym ogoniastym jest otoczona nutką tajemniczości i magii salamandra apollo (Parnassius apollo) to nasz największy motyl – rozpiętość skrzydeł sięga do 9 cm. Niestety z powodu zmian siedliskowych i kolekcjonerstwa gatunek ten jest zagrożony najlepszymi piechurami są wilki, które jednej nocy potrafią przebyć niebywałe odległości, nawet do 50 km! A to dlatego, że muszą kontrolować zajmowane przez siebie tereny, w Polsce zajmują areały o powierzchni nawet 160 km². W locie nie ma szybszych od jerzyków, których prędkość może pokonać pikujący sokół, który spada na swą ofiarę z prędkością 360 km/h! Jerzyki w czasie lotu jedzą, piją, a nawet śpią! Prędkości lotu mogą być dla niektórych zaskakujące, dlatego poniżej przedstawiam małe zestawienie szybkich lotniarzy:jerzyk – 130 km/hjaskółka dymówka – 90 km/hsokół wędrowny – 75 km/h, lot pikujący 360 km/h!kaczka – 65 km/hgołąb – 60 km/hczajka – 50 km/hwróbel – 42 km/hsroka – 30 km/ który spośród polskich ssaków jest najlepszym pływakiem? Jak ryba w wodzie czuje się zarówno wydra jak i foka szara zwana też szarytką, ale z racji, że wychodzą one również na ląd, za najbardziej wytrwałego pływaka trzeba uznać rzadkiego morświna, który przecież nie rozstaje się z środowiskiem wodnym. Do najszybszych morskich ssaków jest im jednak daleko – pływają z prędkością 17-22 km/h, podczas gdy podobnej wielkości delfin potrafi osiągać prędkość 55 km/ przeciwnym biegunie stoją nasze malutkie skarby. W Polsce występuje najmniejszy ssak na świecie: ryjówka malutka – jest mniej więcej długości palca serdecznego dorosłego mężczyzny. Mysikrólik zwyczajny to malutki ptaszek, który ma tak krótkie nóżki, że zupełnie nie potrafi się na nich poruszać, może jedynie uchwycić się nimi cienkiej gałęzi. Najmniejszym gryzoniem nie tylko Polski, ale całej Europy jest urocza badylarka. Najmniejszym polskim ssakiem drapieżnym jest natomiast łasica. Pomimo niewielkich rozmiarów jest bardzo pożyteczna w zwalczaniu gryzoni – zabija więcej niż zjada; w ciągu swego niedługiego życia (około 3 lata) potrafi zabić 2000 -3000 drobnych fauny Polski w innych kategoriachJednym z naszych najbardziej łapczywych gatunków jest zaskroniec – połyka żywą ofiarę (najczęściej żaby, ale też inne płazy i ryby), a wystraszony może wypluć ofiarę, która może wrócić do życia. Naszym odpowiednikiem skunksa – naszym małym śmierdzielem jest nie kto inny, tylko tchórz. W chwili zagrożenia wydziela śmierdzącą wydzielinę z gruczołów podogonowych. Na drugim biegunie jest borsuk – nasz największy czyścioch. Osobniki tego gatunku są z reguły wolne od pasożytów i rzadko chorują. Bardzo dbają o czystość nor, mają również specjalne toalety, czyli otwory w ziemi, z dala od swoich nor. Na zanieczyszczeniach środowiska mogą korzystać mewy, które podobnie jak hieny i sępy są odporne na bakterie gnilne i wile trucizn. Więc jako nieliczne korzystają z pogorszenia stanu środowiska, wybierając odpadki ze ścieków i zanieczyszczonych śmieszkaCiekawostki: Fauna Polski obejmuje ok. 33 tysiące gatunków, z czego 36 gatunków to endemity, a 38 zasobne w gatunki są przedstawiciele stawonogów 28 489 gatunków, a z pośród kręgowców najliczniej występują u nas ptaki – 356 gatunków (ryby 116 gatunków, ssaki 116 gatunków, płazy 18 gatunków i gady zaledwie 9 gatunków).Najliczniej występują zarówno u nas jak i na całym świecie z najbardziej niesamowitych ssaków Polski są rzęsorek rzeczek i rzęsorek mniejszy, które jako jedne z nielicznych ssaków świata produkują jad!Tu co prawda pośredni rekord, bo tyczy się Puszczy Białowieskiej, ale sprawa dotyczy ssaków kopytnych; otóż Puszcza Białowieska zachowała różnorodność kopytnych sprzed dwóch tysięcy lat – jest to ewenement na skalę Europy. Trzeba jednak pamiętać, że podczas I Wojny Światowej żubry zostały wybite, ale przed II Wojną Światową z sukcesem udało się je reintrodukować w specjalnym zwierzyńcu. Okres reintrodukcji trwał do 1966 roku. W chwili obecnej populację żubrów na terenie Puszczy szacuje się na ponad 400 sztuk (w 2007 roku była to liczba 402).Kukułka jest jedynym w Polsce ptakiem, u którego występuje pasożytnictwo lęgowe, czyli podrzucanie jaj do gniazd innych to „kraj bocianów„. Szacowana liczba bocianów między Odrą a Bugiem to ponad 40 tys. sztuk, a więc 1/4 światowej populacji.
Badacze przytaczają przykład. - Na jednym hektarze mrówki mogą przemieścić do 13 ton gleby rocznie – mówi Patrick Schultheiss. - Zwierzęta te mają więc ogromny wpływ na utrzymanie składników odżywczych w glebie, a także odgrywają decydującą rolę w dystrybucji nasion roślin – wyjaśnia naukowiec.

Żyjące na Saharze srebrne mrówki potrafią pokonać 108 długości swojego ciała w ciągu jednej sekundy. W tym krótkim czasie wykonują około 47 kroków. To czyni je jednymi z najszybszych owadów na świecie. Jednak zdolność do szybkiego poruszania się jest niezbędna w ich ekstremalnym stylu życia. Cataglyphis bombycina, czyli saharyjska srebrna mrówka, ma jeden z najbardziej ekstremalnych stylów życia wśród owadów. Zamieszkuje północne obszary pustyni Sahara, gdzie piasek regularnie osiąga temperatury ponad 60 stopni Celsjusza. W najgorętszych porach dnia, większość zwierząt szuka schronienia, ale nie srebrne mrówki, które właśnie wtedy wychodzą ze swoich podziemnych kryjówek, by szukać pożywienia – innych zwierząt, które padły z gorąca. Gwałtowny wybuch aktywność saharyjskiej mrówki może trwać nawet 10 minut. Mrówki szukają wtedy na wydmach innych owadów i małych zwierząt, które miały mniej szczęścia i zostały zabite przez upały. Ale dlaczego ich aktywność przypada na najgorętszą porę dnia? Bo wszyscy naturalni wrogowie srebrnych mrówek chowają się wówczas w cieniu. Srebrne mrówki rozwinęły szereg adaptacji, by sprostać morderczej strategii przetrwania. Mogą one wytrzymać temperaturę około 54 stopni Celsjusza. Ich ciała wytwarzają tzw. białka szoku cieplnego, które chronią inne białka pełniące ważne funkcje życiowe. Co ciekawe, białka te wytwarzane są nie w odpowiedzi na temperatury, ale jeszcze przed opuszczeniem przyjemnie chłodnego schronienia, co zapewnia maksymalną odporność na ciepło. Saharyjskie mrówki doskonale znają topografię terenu i zawsze wiedzą, jaka jest najkrótsza droga prowadząca do gniazda. Górne i boczne części ciała mają pokryte unikalnymi włoskami o trójkątnym przekroju, które utrzymują ich ciała w chłodzie, odbijając promieniowanie słoneczne i rozładowując nadmiar promieniowania cieplnego. Jednak najważniejszym czynnikiem jest szybkość. Spędzają zaledwie kilka minut poza gniazdem, poszukując zwłok pustynnych stworzeń, ale te kilka minut dal innych stworzeń mogłoby być zabójcze. Obserwacje srebrnych mrówek Badający srebrne mrówki biolodzy z Uniwersytetu w Ulm w Niemczech wykorzystali jedną z superszybkich kamer, by dowiedzieć się dokładnie, jak szybko srebrne mrówki potrafią się poruszać. Pozwoliło to także poznać mechanizmy stojące za możliwością osiągania tak dużych prędkości. Ich badania zostały opublikowane w czasopiśmie „Journal of Experimental Biology”. Badacze najpierw musieli zlokalizować gniazdo, a nie było to łatwe zadanie, bo mrówki spędzają zaledwie kilka minut dziennie poza bezpiecznym schronieniem. Kiedy już to się udało, następna część była znacznie prostsza. Przy wejściu do gniazda przymocowali aluminiowy podajnik, na którym umieszczali żywność, by wywabić mrówki z gniazda. - Po znalezieniu jedzenia mrówki krążyły tam i z powrotem, a my mieliśmy w tym miejscu zamontowaną kamerę i wszystko filmowaliśmy - powiedziała Sarah Pfeffer z Uniwersytetu w Ulm. Ponadto zespół badaczy starannie wykopał gniazdo i sprowadził je do Niemiec, aby zobaczyć, jak mrówki poruszają się w chłodniejszych temperaturach. W intensywnym upale pustyni mrówki osiągały maksymalną wydajność. Najwyższa zarejestrowana prędkość wynosiła 855 milimetrów na sekundę. Po powrocie do laboratorium w Niemczech, w temperaturach zaledwie 10 stopni Celsjusza, srebrne mrówki były znacznie wolniejsze – osiągały zaledwie 57 milimetrów na sekundę. Srebrne mrówki przebierają nogami 47 razy na sekundę Cataglyphis bombycina w wysokich temperaturach okazały się jednymi z najszybszych owadów na świecie. Mrówki te pokonują w ciągu sekundy dystans odpowiadający nawet 108 długościom ciała. Ale w Kalifornii żyją roztocza Paratarsotomus macropalpis, które potrafią w ciągu sekundy pokonać dystans odpowiadający ponad 350 długościom ich ciał. Z kolej żyjący w Australii chrząszcz - Cicindela eburneola – pokonuje 171 długości ciała w ciągu sekundy. Jak srebrne mrówki rozwijają tak dużą prędkość? Badacze ustalili, że ich odnóża poruszają się w nietypowy sposób. Kończyny srebrnych mrówek są o jedną piątą krótsze niż innych mrówek żyjących na pustyniach. Aby zrekompensować tę różnicę długości, srebrne mrówki wykonują około 47 kroków na sekundę, czyli o jedną trzecią szybciej niż ich krewni. Dodatkowo mrówki nie biegną, ale poruszają się ruchami podobnymi do galopu, podnosząc jednocześnie wszystkie sześć odnóży nad ziemię w idealnej synchronizacji. Każda kończyna dotyka ziemi tylko przez 7 milisekund przed rozpoczęciem kolejnego kroku. Oczywiście inne zwierzęta poruszają się szybciej w zależności od pomiaru prędkości. W wartościach bezwzględnych gepardy są szybsze i biegają z prędkością ponad 30 metrów na sekundę, ale jeśli liczyć pokonany dystans długościami ciała, to gepard biegnie z prędkością „zaledwie” 16 długości ciała na sekundę. Źródło: Science Alert, fot. Harald Wolf

#mieszkanie, #nieruchomości, #najmniejszeDzięki uprzejmości Ani z Gildii Inwestorów, która jest właścicielką mieszkania, mogłem nakręcić ten filmik :) Dzięki
Opiszemy poniżej kilka gatunków mrówek, z którymi spotykamy się w Polsce najczęściej: Pierwomrówka łagodna Jest to owad o ciemnoszarej barwie. Robotnice tego gatunku osiągają 5 mm, samce około 9 mm. a królowe do 11 mm długości. Odżywiają się głównie mszycami i spadzią. Gniazda budują pod ziemią, najchętniej pod kamieniami lub w starym, suchym drewnie. Robotnice tego gatunku stają się często niewolnicami mrówek amazonek. Mrówka rudnica Pod tą wspólną nazwą występuje kilka gatunków, rozpoznawanych jedynie przez entomologów i doświadczonych leśników, ma barwę czarnoczerwoną. Robotnice mają 4-9 mm długości, a samce i królowe osiągają długość do 11 mm. Rudnice budują gniazda pod ziemią i nad ziemią, tworząc duże kopce z gałązek, ziemi i igliwia. Mrowiska te należy chronić, bowiem mrówki rudnice niszczą owady-szkodniki, stanowiące ich pokarm. Mrówka amazonka Owad ten ma barwę rudą. Królowa osiąga długość 10 mm, robotnice i żołnierze - ok. 7 mm. Mają one mocne, szablaste szczęki. Nie budują własnych gniazd. Zapłodniona samica wchodzi do cudzego gniazda - przeważnie pierwomrówki łagodnej - zabija królową i wykorzystuje robotnice pierwomrówki do pielęgnacji własnych larw. Robotnice i żołnierze amazonki uzupełniają zapas niewolnic, rabując w innych gniazdach poczwarki i przenosząc je do zajętego przez siebie gniazda. Taki najazd może spowodować walki między atakowanymi i atakującymi. Mrówka amazonka, żywiąca się owadami, jest także sprzymierzeńcem człowieka. Mrówka gmachówka zwana inaczej koniczkiem, ma około 18 mm długości, barwę czarną z ciemnoczerwonymi nogami. Gniazdo, o wysokości do 10 m, zakłada w drzewach liściastych, martwych lub żywych. Drzewa takie są tak osłabione, że każdy gwałtowniejszy wiatr może je zwalić. Pokarm tych mrówek stanowią mszyce i spadź. Krewniaczka gmachówki europejskiej, żyjąca w tropikalnych lasach Ameryki Południowej, buduje w koronach drzew gniazda wielkości głowy ludzkiej. W budulcu, w cząstkach ziemi znajdują się nasiona różnych roślin, które w tropikalnym klimacie szybko kiełkują i wyrastają na gnieździe - stąd też mrowiska takie zwie się "mrówczymi ogrodami". Mrówki hurtnice Spotykamy je także w Polsce. Gatunek Lasius fuliginosus buduje gniazda w starym drewnie, chętnie w dziuplach wierzb, tworząc ścianki komór z trocin, piasku i spadzi. Długość robotnic wynosi ok. 5 mm. Pokarm ich stanowią mszyce i spadź. Zapłodniona samica stara się dostać albo do rodzinnego gniazda lub do gniazda pokrewnego gatunku, gdzie toczy walkę z miejscową królową. Mocniejsza królowa pozostaje w gnieździe i składa jaja. Inny gatunek hurtnic (Lasius niger), trochę mniejszy od omówionych i barwy ciemnobrunatnej, prawie czarnej, buduje swoje gniazda pod darnią, czasem pod korą drzew. Zapłodniona samica wraca do gniazda, zimuje tam, a wiosną składa jaja. W gnieździe, w którym przezimowało kilka zapłodnionych samic, dochodzi wiosną do walki, toczącej się do chwili, gdy na placu boju pozostaje tylko jedna królowa-matka. Lasius flavus to hurtnica której osobniki mają długość ok. 4 mm i są barwy bladożółtej. Budują gniazda w ziemi, a ich pokarmem jest spadź mszyc korzeniowych. Zimowe jaja mszyc mrówki przetrzymują w mrowisku, a wylęgłe wiosną mszyce przenoszone są na korzenie roślin i stają się tzw. krowami dla mrówek, które - drażniąc mszyce - powodują wydalanie spadzi. Mrówki budujące gniazda w ziemi, szczególnie hurtnice, mogą stać się utrapieniem w sadzie lub nawet w domu mieszkalnym. Jeśli w trosce o swoje "krowy" założą mrowisko obok korzeni winorośli, porzeczki lub agrestu - mszyce korzeniowe zniszczą krzew. Jeśli więc krzew więdnie, żółknie i wyraźnie zamiera - trzeba go wykopać i spalić, aby zniszczyć mszyce na korzeniach, a pozostały dół dokładnie spryskać środkiem owadobójczym. Jeśli gniazdo znajduje się w drewnianych, zewnętrznych częściach domu czy altany, należy zalać je ciepłym, rozcieńczonym ałunem, odwarem tytoniu lub nawet kilkoma litrami wrzącej wody, a szpary w drewnianej podłodze tarasu, werandy czy altany spryskać płynnym środkiem przeciwko mrówkom.
EdRJg.
  • ffuxpw2hpr.pages.dev/1
  • ffuxpw2hpr.pages.dev/3

    • najmniejsze mrówki w polsce